نامه ای آسمانی برای فرزندم 3

    ...فرزندم؛

    بدان که دو جور رزق و روزی داریم :

    یکی آنکه تو دنبالش میروی و یکی آنکه می آید دنبالت ،

    می آید سراغت حتی اگر پی اش نباشی.

   چه زشت است روز نیازمندی خود را کوچک و پست کردن،

    و روز بی نیازی ظلم و ستم کردن!

   آن چیزی از دنیا واقعن مال تو ست که با آن

   جایگاه ابدی ات را آباد کرده باشی.

   اگر برای آنچه از دستت رفته ناله می کنی ؛

   پس برای هر چه به دستت نرسیده هم ناله بزن.

   بگذار وقایع گذشته دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد

   که امور ،همیشه به هم شبیه اند.

   از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد؛

   مگر انکه سخت توبیخ و آزارشان کنند.

   خردمند از تعلیم پند میگیرد و

   چهارپایانند که جز با ضرب تازیانه ادب نمیشوند.

   امواج اندوه را با شکیبایی جدی و زیبایی یقین از خود دور کن.

   هر که اعتدال را کنار بگذارد منحرف میشود.

   دوست خوب مثل فامیل است.

   دوست واقعی در غیاب دوست هم به دوستی اش وفادار است.

   خیلی وقتها بیگانه ای از فامیل به آدم نزدیک تر است و

   خویشاوندی از بیگانه ها هم دورتر

   غریب آن آدمی ست که دوستی ندارد.

    ....

    دین و دنیایت را به خدا می سپارم و

    نیکوترین سرنوشت را برای امروز و فردایت و دنیا و آخرتت از او

      میخواهم.

         «نامه 31 نهج البلاغه مولا»

پ.ن: صدودهمین پست وبلاگ ما هم شد بنام مولایمان امام علی (ع) خداروشکر.