نامه ای به فرزندم

بخشی از  کتاب  نامه های عرفانی:

نامه ی عالم گرانقدرحضرت آیت اله  سید محمدباقر خوانساری:

عزیز من!نماز را به وقت ادا بکن.اذان در خانه را بلند بگو که باعث دفع همه ناخوشی ها ست.دعای صبح و مساء را بخوان و به جمیع اهل خانه امر کن که بخوانند.با والده و برادران و همشیرگان خود بسیار سلوک خوش کن و دل هر یک را بدست آور که هم خدا و هم پدر و هم استاد تو که پدر تو باشد از تو راضی باشند.

روزها را مشغول مطالعه و علم باش و بیکارکنندگان را به خود راه  مده.

عزت دنیا و آخرت را از خداوند عالم مسئلت کن که بنده گربه ای را نمی تواند عزیز کند.

هر روز علی الحساب یک حزب از قرآن تلاوت نماکه باعث اصلاح امر معاش و رسیدن به مراد میباشد.

در شبها وروزهای جمعه اموات خود را اهل حقوق از ایشان را به سوره یس و الرحمن یا غیر آن شاد نما که خدا تو را شاد کند.

هر ساله گوسفند صحیح را قربانی کن؛اگرچه به قرض کردن باشد؛چنانچه پیغمبر فرمود.

در دهه ی عاشورا لامحاله ده مجلس روضه و مصیبت داری جناب سیدالشهدا علیه التحیت والثنا را بر پا نما.

پدر و مادر خود را از یاد خود بیرون مکن؛اگر چه در قنوت نماز باشد.

صبح زود برخیز که وقت اذان بیدار باشی تا خداوند وسعت روزی به تو دهد.

تصدیق در هر ماه و هفته را ترک مکن و هر آرزویی که اطفال میکنند بی تأمل برآور...